- صفحه اصلی
- آب های سطحی
فعالیت های شرکت
آبهای سطحی
آب سطحی آبی است که در بالای سطح زمین قرار دارد و ممکن است به آن آب آبی نیز گفته شود. در استفاده متداول، معمولاً به طور خاص برای آب های زمینی (داخلی) استفاده می شود که اکثریت قریب به اتفاق آن توسط بارش و رواناب از مناطق بالاتر مجاور تولید می شود. با گرم شدن آب و هوا در بهار، ذوب برف به سمت نهرها و رودخانههای مجاور سرازیر میشود و به بخش بزرگی از آب آشامیدنی انسان کمک میکند. سطح آب سطحی در نتیجه تبخیر کاهش می یابد و همچنین آب در حال حرکت به داخل زمین به آب زیرزمینی تبدیل می شود. آب های سطحی علاوه بر استفاده برای آب آشامیدنی، برای آبیاری، تصفیه فاضلاب، دامداری، مصارف صنعتی، نیروگاه های آبی و تفریحی نیز استفاده می شود. برای گزارشهای استفاده از آب USGS، زمانی که آبهای سطحی حاوی کمتر از 1000 میلیگرم در لیتر (mg/L) مواد جامد محلول باشند، آب شیرین در نظر گرفته میشوند.
سه نوع عمده آب سطحی وجود دارد. آبهای سطحی دائمی (چند ساله) در تمام طول سال وجود دارند و شامل دریاچهها، رودخانهها و تالابها (مردابها و باتلاقها) میشوند. آب های سطحی نیمه دائمی (فوری) به توده های آبی اطلاق می شود که فقط در زمان های خاصی از سال وجود دارند، از جمله کانال های خشک فصلی مانند نهرها، تالاب ها و چاله های آبی. آب های سطحی ساخته دست بشر، آبی است که با زیرساخت هایی که انسان جمع آوری کرده است، می توان آن را ادامه داد. این می تواند دریاچه های مصنوعی، کانال ها و حوضچه های مصنوعی (مانند حوضچه های باغ) یا باتلاق ها باشد. آب های سطحی سدها را می توان برای انرژی های تجدیدپذیر در قالب نیروگاه آبی استفاده کرد. انرژی آبی عبارت است از وادار کردن آب های سطحی که از رودخانه ها و نهرها برای تولید انرژی تامین می شود.
آب سطحی را می توان به عنوان رواناب سالانه اندازه گیری کرد. این شامل مقدار زهکشی باران و ذوب برف پس از جذب طبیعت، تبخیر از زمین و تعرق از پوشش گیاهی است. در مناطقی مانند کالیفرنیا، مرکز علوم آب کالیفرنیا، جریان آب های سطحی و رواناب سالانه را با استفاده از شبکه ای متشکل از 500 جریان سنج که داده های زمان واقعی را از سراسر ایالت جمع آوری می کند، ثبت می کند. سپس به 8000 ایستگاه گیج جریان کمک می کند که توسط رکورد ملی گیج جریان USGS نظارت می شود. این به نوبه خود سوابق و اسنادی از داده های آب را در طول سال ها ارائه کرده است. تیمهای مدیریتی که بر توزیع آب نظارت میکنند، میتوانند در مورد تأمین آب کافی برای بخشها تصمیم بگیرند. اینها شامل انرژی شهری، صنعتی، کشاورزی، انرژی های تجدیدپذیر (نیروگاه آبی) و ذخیره سازی در مخازن است.